
صبح جمعه یکی از برنامه های شبکه استانی بنام : ارتفاع امید رو میدیدم، مستندی بود ، که از تلاش یک مرد کرد در آباد کردن ارتفاعات یکی از کوههای اطراف روستاشون به نمایش کشیده بود ، واقعا جای سرسبز و خوبی بود ، بنده های خدا خیلی زحمت میکشیدن، خاک حاصلخیز رو تا بالای کوه میبردن برای کاشت نهال انگور ... اون مرد یه دختری هم داشت که بهش کمک میکرد ... دخترش از اون تیپ دخترایی بود که من میپسندم ... ماشالله ، چه دختری بود ! آروووم ، ظریف ، زیبا ... روشن ، تو اون لباس قرمز گلدار زیبا ، مثل ماه میدرخشید ... تو دل خودم گفتم : دختر خوشگل و نجیب و زیبا ، کار میکنه وگرنه اگه از این دخترای زشت بداخلاق امروزی بودن یه ذره حاضر نمیشدن ... با چه رنجی پدرش گالن آب رو از رودخونه آب میکرد و رو دوشش میگذاشت و تا بالای کوه میبرد ... دخترش همینطور درحال پخش کردن اون خاکها بود ... خیلی خسته میشد و نفس میزد . ظهر که شد پدر و دختر مشغول خوندن نماز شدن ... اونم چه نمازی ! خیلی زیبا بود ، چون اهل تسنن بودن دست بسته نماز میخوندن و دخترش هم با اون لباس زیبا بدون چادر نماز ! ... از خدا خواستم یکی از این نمونه دخترای خوب که میخوام بهم بده ، وقتی بهش فکر میکردم چنین دختری نصیب من بشه ، واقعا باید سرم رو سجده ی شکر بزارم به شکرانه ی این نعمت بزرگ .