زیبایی را دوست می داریم ، شیفته ی جمالیم ، رخسار آسمان با ستارگان زیبا ما را مفتون می کند؛ گل های رنگارنگ گلستان دل ها را مجذوب مینماید ، یک آدمیزاده پریوش که دارای اندام موزون و چهره ی متناسب باشد از همه بیشتر ما را فریفته ی خویش می سازد . کیست که یکی از فرشتگان آسمانی را که به صورت آدم پدیدار آمده اند ببیند و دل از دست ندهد ، و نخواهد از پی او سایه صفت روان شود ، آرزو نداشته باشد که پروانه شمع جمال و گل رخسارش گردد ؟

کدام آدمیزاده است که نوای خوش و آهنگ دلنواز ، رشته های اعصاب او را مانند تارهای تار تکان ندهد و سرشک از دیدگانش جاری نسازد ، کو آن پسر یا دختر ((حوا)) که اندام سرو ، دامن چمن ، پیراهن گل ، زمزمه آبشار ، چهچهه بلبل ، وزش نسیم ، چشم نرگس ، گیسوی سنبل ، بوی سمن ، کنار جوی و سایه شمشاد روحش را به وجد و طرب نیاورد ؟

آری ما عاشق زیبایی و جمالیم ، چشم ما ، گوش ما ، گوش ما ، لب ما ، دست ما ، بدن ما ، روح ما ، قلب و فکر و دماغ ما ، جمال و زیبایی را دوست می دارند ، می پرستند و ستایش می کنند .

زیبایی ، رخسار هستی را در دیده ی ما دلارا ساخته و زندگانی را شیرین و گوارا نموده ، زیبایی ما را به محیط و به حیات و به آسمان و زمین علاقمند و سرگرم نموده ، مظاهر زیبایی موجودات یکدیگر را می ربایند و به خود جلب می نمایند . گیتی به عشق برپاست و عشق از زیبایی برمی خیزد.

زیبایی در سراپای مخلوقات جلوه گر است ، هر اثری از هر موجودی سر زند ، با زیور جمال آراسته است . جامه می پوشیم که سرما نخوریم ولی پارچه ی آن را زیبا می بافیم و آن را زیبا می دورزیم . آشیانه می سازیم که در آن نشیمن کنیم ، اما از دورن و برون مانند عروسی زیبا و آراسته و پرنقش و نگار می نماییم .

حقیقت زیبایی را نمی تواین توصیف کنیم . زیبایی ادراک می شود ولی قابل توصیف نیست . هنگامی که قیافه ملیحی روح شما را جذب می کند و می گویید ((خیلی ملیح و بانمک است)) آیا می توانید ملاحت را توصیف کنید؟

بعضی خواسته اند زیبایی را توصیف کنند و در تعریف آن جمله هایی از قبیل تناسب اعضا و امثال آن آورده اند . لیکن امثال این گونه عبارات نمی تواند معنای زیبایی را بیان کند ، حقیقت زیبایی به هیچ وجه معلوم نیست . فقط ما دارای ذوق مخصوصی هستیم که انچه با ان ذوق موافق می آید ، نامش را (( زیبایی )) می گذاریم .

آنچه ما آن را زیبایی می نامیم ، انعکاسی است که از مظاهر آفرینش در ذوق ما پدید می آید و باعث لذت بردن ما می شود وگرنه زیبایی در ذات خود چیزی نیست . ذوق ما دارای ظرفیت و استعداد مخصوصی است . آنچه در محیط ما و مطابق ظرفیت ذوق ما در آن منعکس گردد ، نسبت به ما زیبایی به شمار می آید و آنچه مناسب با ظرفیت ذوق ما نباشد در نظر ما زیبا محسوب نمی شود .  

                                                                                      حسینعلی راشد